Local view for "http://nl.dbpedia.org/resource/Sudetenland"
| Predicate | Value (sorted: none) |
|---|
| rdfs:comment |
|
| ns3:abstract |
"]]Sudetenland (Tsjechisch en Slowaaks: Sudety; Pools: Kraj Sudetów), vernoemd naar de Sudetenbergen, was de naam die vóór 1918, en van 1938 tot 1945 werd gebruikt voor een regio die in meerderheid werd bewoond door een groep zogeheten Volksduitsers. Van 1918 tot 1938, en na 1945, was het een deel van Tsjecho-Slowakije. Sinds 1993 is de regio onderdeel van Tsjechië. Plaatsen zijn onder andere Cheb (Eger), Karlovy Vary (Karlsbad), Plzeň (Pilsen), České Budějovice (Budweis), Mariánské Lázně (Mariënbad) en Liberec (Reichenberg).Vóór 1918 maakte het gebied dat nu bekend is onder de naam Sudetenland deel uit van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie, een veelvolkerenstaat waar onder andere Duitsers, Hongaren, Tsjechen, Slowaken en Polen woonden. Bij het uiteenvallen van Oostenrijk-Hongarije vormden de volkeren staten naar etnische grenzen. Duitstalige Oostenrijkers riepen op 21 oktober 1918 de republiek Duits-Oostenrijk uit. Hiervan maakten ook Duitstalige gebieden in Bohemen, Moravië en Zuid-Tirol deel uit. Tsjecho-Slowakije verklaarde zich op 28 oktober 1918 onafhankelijk. Beide staten maakten aanspraak op de Duitstalige gebieden die zich bevonden aan de grens met Weimar-Duitsland. Tsjechische troepen bezetten in november 1918 deze Duitstalige gebieden. Bij het Verdrag van Saint-Germain (1919), dat de overwinnaars van de Eerste Wereldoorlog op 10 september 1919 sloten met Oostenrijk, werd de naam "Deutschösterreich" verboden en de Duitstalige gebieden in Bohemen en Moravië aan de nieuwe republiek Tsjecho-Slowakije toegewezen.In Tsjecho-Slowakije vormden de Duitsers na de Tsjechen de grootste bevolkingsgroep. Etnische Duitsers klaagden te worden gediscrimineerd en kwamen in economische moeilijkheden terecht. Omdat ze aanvankelijk rijker waren dan de Tsjechen en veelal grondbezitters waren, werden ze harder dan de Tsjechen getroffen door de pro-Tsjechische nationalistische nivellerings- en landverdelingpolitiek van de nieuwe republiek. De Tsjecho-Slowaakse regering trachtte hen tegemoet te komen, onder andere door Oostenrijkse oorlogsobligaties voor 75% terug te betalen, maar de Duitse minderheid bleef het doelwit van discriminatie en protesteerde hier dan ook luidruchtig tegen.Hitler liet zijn oog vallen op dit gebied, in verband met zijn "Heim-ins Reich-Politik". Tsjecho-Slowakije was voor een klein land militair behoorlijk sterk, maar de verdedigingslinie was binnen het Sudetenland gelegen. Mogelijk was ook het voorkomen van uranium in Sudetenland voor Hitler van betekenis. Nazi-Duitsland zette de Sudetenduitsers tegen de Tsjechen op via een sterke lokale nazipartij onder Konrad Henlein. Op de conferentie van München werd het Hitler door het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Italië toegestaan om met ingang van 10 oktober 1938 delen van Bohemen waar veel Duitsers woonden in bezit te nemen, in ruil voor vredesgaranties. Dit resulteerde in de bezetting van Tsjechië en de afscheiding van Slowakije in maart 1939. De Sudetenduitsers waren voor Hitler voornamelijk interessant geweest als middel om Tsjecho-Slowakije te verzwakken. Voor de Volkenbond was de annexatie van het Sudetenland vanwege het recht op zelfbestemming van elk volk ook toelaatbaar. Het Sudetenland werd immers door tot 95% etnische Duitsers bewoond, de Duitstalige Joodse bewoners meegerekend.Na de Tweede Wereldoorlog werden bijna 3 miljoen Sudetenduitsers uit hun woonplaatsen verdreven, voor zover ze nog niet gevlucht waren. Tsjechische milities pleegden bloedige etnische zuiveringen in onder meer Aussig an der Elbe, waar de volwassen Duitstalige bevolking het doelwit van een bloedbad werd. Etnische Tsjechen namen een groot deel van de Duitse huizen en steden in bezit. Alleen Sudetenduitsers die aantoonbaar niet gecollaboreerd hadden met de nazi's mochten blijven; in de praktijk kwam het er op neer dat vrijwel alle Duitsers verdreven werden die geen communist waren geweest. Zelfs terugkerende joodse vluchtelingen uit Londen werden vanwege hun Duitstaligheid opnieuw onteigend verklaard. Vandaag de dag herinneren de Duits aandoende stadscentra en gebruik van Duitse plaatsnamen (vooral in Duitsland en Oostenrijk) nog aan de Duitse geschiedenis van het Sudetenland."@nl
|
| ns3:thumbnail |
|
| dcterms:subject |
|
| dcterms:subject |
|
| dcterms:subject |
|
| ns3:wikiPageID |
|
| foaf:depiction |
|
| owl:sameAs |
|
| owl:sameAs |
|
| dcterms:subject |
|
| owl:sameAs |
|
| owl:sameAs |
|
| dcterms:subject |
|
| owl:sameAs |
|
| owl:sameAs |
|
| dcterms:subject |
|
| rdfs:label |
|
| foaf:isPrimaryTopicOf |
|
| owl:sameAs |
|
| ns3:wikiPageRevisionID |
|
| owl:sameAs |
|
| rdfs:comment |
|
| ns3:abstract |
"]]Sudetenland (Tsjechisch en Slowaaks: Sudety; Pools: Kraj Sudetów), vernoemd naar de Sudetenbergen, was de naam die vóór 1918, en van 1938 tot 1945 werd gebruikt voor een regio die in meerderheid werd bewoond door een groep zogeheten Volksduitsers. Van 1918 tot 1938, en na 1945, was het een deel van Tsjecho-Slowakije. Sinds 1993 is de regio onderdeel van Tsjechië. Plaatsen zijn onder andere Cheb (Eger), Karlovy Vary (Karlsbad), Plzeň (Pilsen), České Budějovice (Budweis), Mariánské Lázně (Mariënbad) en Liberec (Reichenberg).Vóór 1918 maakte het gebied dat nu bekend is onder de naam Sudetenland deel uit van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie, een veelvolkerenstaat waar onder andere Duitsers, Hongaren, Tsjechen, Slowaken en Polen woonden. Bij het uiteenvallen van Oostenrijk-Hongarije vormden de volkeren staten naar etnische grenzen. Duitstalige Oostenrijkers riepen op 21 oktober 1918 de republiek Duits-Oostenrijk uit. Hiervan maakten ook Duitstalige gebieden in Bohemen, Moravië en Zuid-Tirol deel uit. Tsjecho-Slowakije verklaarde zich op 28 oktober 1918 onafhankelijk. Beide staten maakten aanspraak op de Duitstalige gebieden die zich bevonden aan de grens met Weimar-Duitsland. Tsjechische troepen bezetten in november 1918 deze Duitstalige gebieden. Bij het Verdrag van Saint-Germain (1919), dat de overwinnaars van de Eerste Wereldoorlog op 10 september 1919 sloten met Oostenrijk, werd de naam "Deutschösterreich" verboden en de Duitstalige gebieden in Bohemen en Moravië aan de nieuwe republiek Tsjecho-Slowakije toegewezen.In Tsjecho-Slowakije vormden de Duitsers na de Tsjechen de grootste bevolkingsgroep. Etnische Duitsers klaagden te worden gediscrimineerd en kwamen in economische moeilijkheden terecht. Omdat ze aanvankelijk rijker waren dan de Tsjechen en veelal grondbezitters waren, werden ze harder dan de Tsjechen getroffen door de pro-Tsjechische nationalistische nivellerings- en landverdelingpolitiek van de nieuwe republiek. De Tsjecho-Slowaakse regering trachtte hen tegemoet te komen, onder andere door Oostenrijkse oorlogsobligaties voor 75% terug te betalen, maar de Duitse minderheid bleef het doelwit van discriminatie en protesteerde hier dan ook luidruchtig tegen.Hitler liet zijn oog vallen op dit gebied, in verband met zijn "Heim-ins Reich-Politik". Tsjecho-Slowakije was voor een klein land militair behoorlijk sterk, maar de verdedigingslinie was binnen het Sudetenland gelegen. Mogelijk was ook het voorkomen van uranium in Sudetenland voor Hitler van betekenis. Nazi-Duitsland zette de Sudetenduitsers tegen de Tsjechen op via een sterke lokale nazipartij onder Konrad Henlein. Op de conferentie van München werd het Hitler door het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Italië toegestaan om met ingang van 10 oktober 1938 delen van Bohemen waar veel Duitsers woonden in bezit te nemen, in ruil voor vredesgaranties. Dit resulteerde in de bezetting van Tsjechië en de afscheiding van Slowakije in maart 1939. De Sudetenduitsers waren voor Hitler voornamelijk interessant geweest als middel om Tsjecho-Slowakije te verzwakken. Voor de Volkenbond was de annexatie van het Sudetenland vanwege het recht op zelfbestemming van elk volk ook toelaatbaar. Het Sudetenland werd immers door tot 95% etnische Duitsers bewoond, de Duitstalige Joodse bewoners meegerekend.Na de Tweede Wereldoorlog werden bijna 3 miljoen Sudetenduitsers uit hun woonplaatsen verdreven, voor zover ze nog niet gevlucht waren. Tsjechische milities pleegden bloedige etnische zuiveringen in onder meer Aussig an der Elbe, waar de volwassen Duitstalige bevolking het doelwit van een bloedbad werd. Etnische Tsjechen namen een groot deel van de Duitse huizen en steden in bezit. Alleen Sudetenduitsers die aantoonbaar niet gecollaboreerd hadden met de nazi's mochten blijven; in de praktijk kwam het er op neer dat vrijwel alle Duitsers verdreven werden die geen communist waren geweest. Zelfs terugkerende joodse vluchtelingen uit Londen werden vanwege hun Duitstaligheid opnieuw onteigend verklaard. Vandaag de dag herinneren de Duits aandoende stadscentra en gebruik van Duitse plaatsnamen (vooral in Duitsland en Oostenrijk) nog aan de Duitse geschiedenis van het Sudetenland."@nl
|
| ns3:thumbnail |
|
| dcterms:subject |
|
| dcterms:subject |
|
| dcterms:subject |
|
| ns3:wikiPageID |
|
| foaf:depiction |
|
| owl:sameAs |
|
| owl:sameAs |
|
| dcterms:subject |
|
| owl:sameAs |
|
| owl:sameAs |
|
| dcterms:subject |
|
| owl:sameAs |
|
| owl:sameAs |
|
| dcterms:subject |
|
| rdfs:label |
|
| foaf:isPrimaryTopicOf |
|
| owl:sameAs |
|
| ns3:wikiPageRevisionID |
|
| owl:sameAs |
|
All properties reside in the graph http://purl.org/collections/nl/niod/dbpedia_dump.ttl
The resource appears as object in 2 triples
Context graph
