Local view for "http://nl.dbpedia.org/resource/Mat_'46"

PredicateValue (sorted: none)
foaf:depiction
ns4:samenstelling
ns4:zitplaatsen
rdfs:comment
ns4:wikiPageUsesTemplate
ns4:samenstelling
ns4:gewicht
ns4:fabrikant
rdfs:label
ns4:lengte
ns3:wikiPageExternalLink
ns4:indienst
ns4:zitplaatsen
ns4:serie
ns4:indienst
ns4:samenstelling
ns4:snelheid
ns3:thumbnail
ns4:aantal
ns3:wikiPageID
ns4:uitdienst
foaf:isPrimaryTopicOf
ns4:uitdienst
ns4:afbeelding
ns4:asindeling
ns4:uitdienst
ns4:zitplaatsen
ns4:asindeling
ns4:vermogen
dcterms:subject
ns4:uitdienst
ns4:uitdienst
ns4:aantal
ns4:zitplaatsen
ns4:vermogen
dcterms:subject
ns4:indienst
ns4:titel
ns4:lengte
ns3:wikiPageExternalLink
ns3:wikiPageRevisionID
ns3:wikiPageExternalLink
ns4:fabrikant
ns4:serie
ns4:samenstelling
ns4:indienst
ns4:indienst
ns4:indienst
ns4:zitplaatsen
ns3:abstract
"Mat '46 (Materieel '46) was een serie elektrische treinstellen van de Nederlandse Spoorwegen, aangeduid naar het jaar van bestelling. Officieel werd dit materieel aangeduid als Plan A, AB, B en C. Officieus werd ook de benaming "Muizeneus" gebruikt.Bij deze serie werd voortgebouwd op eerdere typen stroomlijnmaterieel, zoals vanaf 1936 in Nederland in gebruik genomen. Deze series, waarmee Mat '46 in treinschakeling kon rijden, stonden bekend als Mat '35, Mat '36 en Mat '40. Doordat in de Tweede Wereldoorlog veel van het Nederlandse spoorwegmaterieel verloren was gegaan, bestond na de Bevrijding een grote schaarste aan materieel. Om dit tekort op te lossen en om over materieel voor de verdergaande elektrificatie van het spoorwegnet te kunnen beschikken werden nieuwe treinstellen aangeschaft.Tussen 1948 en 1952 werden 65 vierwagenstellen (serie 641-705) en 79 tweewagenstellen (serie 221-299) in dienst gesteld. De tweewagenstellen werden genummerd vanaf 241 en pas later vanaf 221 omdat tweewagenstellen uit de Mat '36-serie deze nummers nog bezet hielden.De vierwagenstellen bestonden uit twee vast gekoppelde tweewagenstellen, waarbij uiteraard slechts aan één zijde een stuurstand was aangebracht. De stuurstand was naar hedendaagse maatstaven niet bijster comfortabel: de cabine was dusdanig krap bemeten dat de machinist zijn (op een fietszadel gelijkende) stoel eerst moest opklappen alvorens hij zijn plaats kon verlaten.De gestroomlijnde kopvorm was geënt op die van de eerdere materieelseries, die op hun beurt veel weg hadden van de Duitse "Fliegender Hamburger" en vergelijkbare (diesel)treinstellen uit de jaren 30. De kop was voorzien van verstevigingsribben die de machinist bij aanrijdingen een betere bescherming moesten bieden.Elk tweewagenstel had een jacobsdraaistel, een gemeenschappelijk middendraaistel. De vierwagenstellen hadden twee jacobsdraaistellen. Hoewel dit een gewichtsbesparing opleverde, had dit tevens een tamelijk onrustige loop tot gevolg. Een tweewagenstel woog 89 ton, een vierwagenstel 169 ton. Het vermogen bedroeg 796 kW respectievelijk 1592 kW. Hoewel snelheden tot 140 km/u toegelaten waren, werd in de normale dienstregeling niet harder gereden dan 125 km/u. Door de elektrische en pneumatische verbindingen in de Scharfenbergkoppelingen konden de stellen in treinschakeling rijden met de treinstellen Mat '35, Mat '36, Mat '40 en het latere Mat '54.Oorspronkelijk waren de treinstellen olijfgroen met rode biezen, vanaf de jaren 60 grasgroen met een gele "snor" op de neus. Vier tweewagenstellen werden vanaf circa 1970 in de nieuwe NS-huisstijl geel geschilderd. Zowel de groene als de gele stellen zijn vanaf circa 1970 voorzien geweest van de blauwe reclamebanen. In die tijd werd dit materieel steeds meer gebruikt voor spitstreinen, zodat het overdag meestal op een emplacement stilstond. De animo van opdrachtgevers om op deze treinen reclame te laten aanbrengen was navenant gering, zodat een treinstel Mat '46 met reclame een zeldzaamheid was."@nl
ns4:gewicht
ns4:fabrikant
ns4:zitplaatsen
dcterms:subject
dcterms:subject
ns4:uitdienst
foaf:depiction
ns4:samenstelling
ns4:zitplaatsen
rdfs:comment
ns4:wikiPageUsesTemplate
ns4:samenstelling
ns4:gewicht
ns4:fabrikant
rdfs:label
ns4:lengte
ns3:wikiPageExternalLink
ns4:indienst
ns4:zitplaatsen
ns4:serie
ns4:indienst
ns4:samenstelling
ns4:snelheid
ns3:thumbnail
ns4:aantal
ns3:wikiPageID
ns4:uitdienst
foaf:isPrimaryTopicOf
ns4:uitdienst
ns4:afbeelding
ns4:asindeling
ns4:uitdienst
ns4:zitplaatsen
ns4:asindeling
ns4:vermogen
dcterms:subject
ns4:uitdienst
ns4:uitdienst
ns4:aantal
ns4:zitplaatsen
ns4:vermogen
dcterms:subject
ns4:indienst
ns4:titel
ns4:lengte
ns3:wikiPageExternalLink
ns3:wikiPageRevisionID
ns3:wikiPageExternalLink
ns4:fabrikant
ns4:serie
ns4:samenstelling
ns4:indienst
ns4:indienst
ns4:indienst
ns4:zitplaatsen
ns3:abstract
"Mat '46 (Materieel '46) was een serie elektrische treinstellen van de Nederlandse Spoorwegen, aangeduid naar het jaar van bestelling. Officieel werd dit materieel aangeduid als Plan A, AB, B en C. Officieus werd ook de benaming "Muizeneus" gebruikt.Bij deze serie werd voortgebouwd op eerdere typen stroomlijnmaterieel, zoals vanaf 1936 in Nederland in gebruik genomen. Deze series, waarmee Mat '46 in treinschakeling kon rijden, stonden bekend als Mat '35, Mat '36 en Mat '40. Doordat in de Tweede Wereldoorlog veel van het Nederlandse spoorwegmaterieel verloren was gegaan, bestond na de Bevrijding een grote schaarste aan materieel. Om dit tekort op te lossen en om over materieel voor de verdergaande elektrificatie van het spoorwegnet te kunnen beschikken werden nieuwe treinstellen aangeschaft.Tussen 1948 en 1952 werden 65 vierwagenstellen (serie 641-705) en 79 tweewagenstellen (serie 221-299) in dienst gesteld. De tweewagenstellen werden genummerd vanaf 241 en pas later vanaf 221 omdat tweewagenstellen uit de Mat '36-serie deze nummers nog bezet hielden.De vierwagenstellen bestonden uit twee vast gekoppelde tweewagenstellen, waarbij uiteraard slechts aan één zijde een stuurstand was aangebracht. De stuurstand was naar hedendaagse maatstaven niet bijster comfortabel: de cabine was dusdanig krap bemeten dat de machinist zijn (op een fietszadel gelijkende) stoel eerst moest opklappen alvorens hij zijn plaats kon verlaten.De gestroomlijnde kopvorm was geënt op die van de eerdere materieelseries, die op hun beurt veel weg hadden van de Duitse "Fliegender Hamburger" en vergelijkbare (diesel)treinstellen uit de jaren 30. De kop was voorzien van verstevigingsribben die de machinist bij aanrijdingen een betere bescherming moesten bieden.Elk tweewagenstel had een jacobsdraaistel, een gemeenschappelijk middendraaistel. De vierwagenstellen hadden twee jacobsdraaistellen. Hoewel dit een gewichtsbesparing opleverde, had dit tevens een tamelijk onrustige loop tot gevolg. Een tweewagenstel woog 89 ton, een vierwagenstel 169 ton. Het vermogen bedroeg 796 kW respectievelijk 1592 kW. Hoewel snelheden tot 140 km/u toegelaten waren, werd in de normale dienstregeling niet harder gereden dan 125 km/u. Door de elektrische en pneumatische verbindingen in de Scharfenbergkoppelingen konden de stellen in treinschakeling rijden met de treinstellen Mat '35, Mat '36, Mat '40 en het latere Mat '54.Oorspronkelijk waren de treinstellen olijfgroen met rode biezen, vanaf de jaren 60 grasgroen met een gele "snor" op de neus. Vier tweewagenstellen werden vanaf circa 1970 in de nieuwe NS-huisstijl geel geschilderd. Zowel de groene als de gele stellen zijn vanaf circa 1970 voorzien geweest van de blauwe reclamebanen. In die tijd werd dit materieel steeds meer gebruikt voor spitstreinen, zodat het overdag meestal op een emplacement stilstond. De animo van opdrachtgevers om op deze treinen reclame te laten aanbrengen was navenant gering, zodat een treinstel Mat '46 met reclame een zeldzaamheid was."@nl
ns4:gewicht
ns4:fabrikant
ns4:zitplaatsen
dcterms:subject
dcterms:subject
ns4:uitdienst

All properties reside in the graph http://purl.org/collections/nl/niod/dbpedia_dump.ttl

The resource does not appear as an object

Context graph