Local view for "http://nl.dbpedia.org/resource/Arnold_Meijer"
| Predicate | Value (sorted: none) |
|---|
| rdfs:label |
|
| ns3:wikiPageRevisionID |
|
| dcterms:subject |
|
| ns3:abstract |
"Arnoldus Jozephus (Arnold) Meijer (Haarlemmermeer, 5 mei 1905 – Oisterwijk, 17 juni 1965) was een Nederlands fascistisch politicus.Meijer studeerde aanvankelijk voor (katholiek) priester, maar staakte die studie (hij was inmiddels al diaken) en wijdde zich sindsdien aan de journalistiek. In 1933-1934 was hij propagandaleider van de Algemeene Nederlandsche Fascisten Bond voor Noord-Brabant en Zeeland. In mei 1934 richtte hij het extreem-rechtse, antisemitische en antikapitalistische Zwart Front op. Het Zwart Front kwam rechtstreeks voort uit de restanten van de Algemeene Nederlandsche Fascisten Bond (ANFB) en concentreerde zich vooral op het katholieke electoraat. Aanvankelijk was Meijers' Zwart Front populair onder rechtse studenten en middenstanders. Na de veroordeling van Zwart Front door de Rooms-Katholieke bisschoppen, die opriepen tot trouw aan de Koningin, democratie en de Roomsch-Katholieke Staatspartij, nam het aantal katholieke kiezers snel af, terwijl seculiere en andersgelovige burgers een groter deel van zijn aanhang gingen uitmaken.Arnold Meijer voelde zich vooral aangetrokken tot het Italiaanse fascisme en niet zozeer door het Duitse nationaalsocialisme, hoewel zijn aanvankelijk rabiate antisemitisme wel ook weer overeenkomst vertoonde met het vroege nationaalsocialisme. Opvallend is in deze context wel dat Meijer in naam van datzelfde Zwart Front de Jodenvervolging in Duitsland bekritiseerde en zelfs een omstreden brief aan Hitler stuurde waarin hij de Jodenvervolging in het Duitse Rijk veroordeelde.[bron?]Volgens Meijer, een antikapitalist, bestond er een aan te tonen verband tussen het kapitalisme en het marxisme (ook wel kommunisme en bolsjewisme). Beide waren volgens Meijer voortgekomen uit het Jodendom.In 1937 behaalde het Zwart Front van Meijer slechts 8178 stemmen, waarvan 711 in Meijers woonplaats Oisterwijk. Meijer besloot over te gaan tot een nieuwe tactiek. Was het Zwart Front voorheen vaak relschopperig, vanaf 1937 wilde het een meer 'beschaafde' partij zijn. In 1940 veranderde hij de naam van Zwart Front in Nationaal Front.Het Nationaal Front werd in 1941 door de Duitse overheid verboden. Aanleiding was het verlangen van het Nationaal Front om tegenover de Duitsers een zelfstandige, Nederlandse, maar wel met fascistische invloeden, beweging te blijven. Toen Duitsland Nederlandse mannen opriep voor de strijd tegen de Sovjet-Unie wilde Meijer, en daarmee het Nationaal Front, dat de soldaten Nederlands zouden blijven en hun eed op de Nederlandse vlag zouden afleggen. De Duitsers eisten echter een eed op Adolf Hitler en maakten met het verbieden van het Nationaal Front een einde aan de discussie. Meijer hield zich voortaan politiek afzijdig en leidde een teruggetrokken bestaan.Intimi zeggen dat hij de Duitse antisemitische maatregelen en deportaties met afschuw waarnam.[bron?]Op 27 oktober 1944 werd Meijer, die zich na december 1941 van alle politieke activiteit had onthouden, in het bevrijde Noord-Brabant gearresteerd en kort daarna opgesloten in het interneringskamp te Kamp Vught, waaruit hij echter op 7 mei 1945 ontsnappen kon en naar België uitweek. Ondergedoken schreef hij het boek Alles voor het Vaderland (Oisterwijk, 1946), waarin hij zijn gedragingen tussen mei 1940 en december 1941 poogde te rechtvaardigen. Tevens schreef hij over de behandeling van Nederlandse collaborateurs door de toenmalige Nederlandse regering het boek Pruisische practijken in herrijzend Nederland!. Hierin beschuldigt hij met name de naoorlogse Nederlandse regering zelf van gruwelijke marteling en wanbehandeling van NSB'ers en andere collaborateurs ("moffenmeiden"). Op 14 april 1946 meldde hij zich uit eigen beweging weer bij de justitie en werd opnieuw geïnterneerd in Tilburg. De lange duur van zijn onderduikperiode en de onmacht van de politie om hem te vinden hadden intussen veel deining gewekt en tot allerlei perscommentaren geleid, waarin veelal verdenkingen van bescherming van Meijer door machtige "Roomse" kringen geuit werden. Het Bijzonder Gerechtshof te 's-Hertogenbosch veroordeelde hem op 26 juni 1946, wegens hulpverlening aan de vijand, tot 5 jaar gevangenisstraf. De Bijzondere Raad van Cassatie veranderde dit bij arrest van 25 juni 1947 in een gevangenisstraf van vier jaar.Na vervroegde vrijlating in juli 1948 vestigde Meijer zich weer in Oisterwijk, waar hij in 1956 het hotel en bungalowpark De Rosep stichtte. De exploitatie van deze onderneming eiste hem tot zijn dood zozeer op, dat hij zich verder van politieke actie onthield (al bleef hij contacten onderhouden met de proto-fascistische kring rond Aristo van Wouter Lutkie). Meijer overleed op 60-jarige leeftijd."@nl
|
| dcterms:subject |
|
| owl:sameAs |
|
| ns3:wikiPageExternalLink |
|
| foaf:isPrimaryTopicOf |
|
| ns3:wikiPageID |
|
| ns3:wikiPageExternalLink |
|
| ns3:wikiPageExternalLink |
|
| owl:sameAs |
|
| rdfs:comment |
|
| rdfs:label |
|
| ns3:wikiPageRevisionID |
|
| dcterms:subject |
|
| ns3:abstract |
"Arnoldus Jozephus (Arnold) Meijer (Haarlemmermeer, 5 mei 1905 – Oisterwijk, 17 juni 1965) was een Nederlands fascistisch politicus.Meijer studeerde aanvankelijk voor (katholiek) priester, maar staakte die studie (hij was inmiddels al diaken) en wijdde zich sindsdien aan de journalistiek. In 1933-1934 was hij propagandaleider van de Algemeene Nederlandsche Fascisten Bond voor Noord-Brabant en Zeeland. In mei 1934 richtte hij het extreem-rechtse, antisemitische en antikapitalistische Zwart Front op. Het Zwart Front kwam rechtstreeks voort uit de restanten van de Algemeene Nederlandsche Fascisten Bond (ANFB) en concentreerde zich vooral op het katholieke electoraat. Aanvankelijk was Meijers' Zwart Front populair onder rechtse studenten en middenstanders. Na de veroordeling van Zwart Front door de Rooms-Katholieke bisschoppen, die opriepen tot trouw aan de Koningin, democratie en de Roomsch-Katholieke Staatspartij, nam het aantal katholieke kiezers snel af, terwijl seculiere en andersgelovige burgers een groter deel van zijn aanhang gingen uitmaken.Arnold Meijer voelde zich vooral aangetrokken tot het Italiaanse fascisme en niet zozeer door het Duitse nationaalsocialisme, hoewel zijn aanvankelijk rabiate antisemitisme wel ook weer overeenkomst vertoonde met het vroege nationaalsocialisme. Opvallend is in deze context wel dat Meijer in naam van datzelfde Zwart Front de Jodenvervolging in Duitsland bekritiseerde en zelfs een omstreden brief aan Hitler stuurde waarin hij de Jodenvervolging in het Duitse Rijk veroordeelde.[bron?]Volgens Meijer, een antikapitalist, bestond er een aan te tonen verband tussen het kapitalisme en het marxisme (ook wel kommunisme en bolsjewisme). Beide waren volgens Meijer voortgekomen uit het Jodendom.In 1937 behaalde het Zwart Front van Meijer slechts 8178 stemmen, waarvan 711 in Meijers woonplaats Oisterwijk. Meijer besloot over te gaan tot een nieuwe tactiek. Was het Zwart Front voorheen vaak relschopperig, vanaf 1937 wilde het een meer 'beschaafde' partij zijn. In 1940 veranderde hij de naam van Zwart Front in Nationaal Front.Het Nationaal Front werd in 1941 door de Duitse overheid verboden. Aanleiding was het verlangen van het Nationaal Front om tegenover de Duitsers een zelfstandige, Nederlandse, maar wel met fascistische invloeden, beweging te blijven. Toen Duitsland Nederlandse mannen opriep voor de strijd tegen de Sovjet-Unie wilde Meijer, en daarmee het Nationaal Front, dat de soldaten Nederlands zouden blijven en hun eed op de Nederlandse vlag zouden afleggen. De Duitsers eisten echter een eed op Adolf Hitler en maakten met het verbieden van het Nationaal Front een einde aan de discussie. Meijer hield zich voortaan politiek afzijdig en leidde een teruggetrokken bestaan.Intimi zeggen dat hij de Duitse antisemitische maatregelen en deportaties met afschuw waarnam.[bron?]Op 27 oktober 1944 werd Meijer, die zich na december 1941 van alle politieke activiteit had onthouden, in het bevrijde Noord-Brabant gearresteerd en kort daarna opgesloten in het interneringskamp te Kamp Vught, waaruit hij echter op 7 mei 1945 ontsnappen kon en naar België uitweek. Ondergedoken schreef hij het boek Alles voor het Vaderland (Oisterwijk, 1946), waarin hij zijn gedragingen tussen mei 1940 en december 1941 poogde te rechtvaardigen. Tevens schreef hij over de behandeling van Nederlandse collaborateurs door de toenmalige Nederlandse regering het boek Pruisische practijken in herrijzend Nederland!. Hierin beschuldigt hij met name de naoorlogse Nederlandse regering zelf van gruwelijke marteling en wanbehandeling van NSB'ers en andere collaborateurs ("moffenmeiden"). Op 14 april 1946 meldde hij zich uit eigen beweging weer bij de justitie en werd opnieuw geïnterneerd in Tilburg. De lange duur van zijn onderduikperiode en de onmacht van de politie om hem te vinden hadden intussen veel deining gewekt en tot allerlei perscommentaren geleid, waarin veelal verdenkingen van bescherming van Meijer door machtige "Roomse" kringen geuit werden. Het Bijzonder Gerechtshof te 's-Hertogenbosch veroordeelde hem op 26 juni 1946, wegens hulpverlening aan de vijand, tot 5 jaar gevangenisstraf. De Bijzondere Raad van Cassatie veranderde dit bij arrest van 25 juni 1947 in een gevangenisstraf van vier jaar.Na vervroegde vrijlating in juli 1948 vestigde Meijer zich weer in Oisterwijk, waar hij in 1956 het hotel en bungalowpark De Rosep stichtte. De exploitatie van deze onderneming eiste hem tot zijn dood zozeer op, dat hij zich verder van politieke actie onthield (al bleef hij contacten onderhouden met de proto-fascistische kring rond Aristo van Wouter Lutkie). Meijer overleed op 60-jarige leeftijd."@nl
|
| dcterms:subject |
|
| owl:sameAs |
|
| ns3:wikiPageExternalLink |
|
| foaf:isPrimaryTopicOf |
|
| ns3:wikiPageID |
|
| ns3:wikiPageExternalLink |
|
| ns3:wikiPageExternalLink |
|
| owl:sameAs |
|
| rdfs:comment |
|
| rdfs:label |
|
| ns3:wikiPageRevisionID |
|
| dcterms:subject |
|
| ns3:abstract |
"Arnoldus Jozephus (Arnold) Meijer (Haarlemmermeer, 5 mei 1905 – Oisterwijk, 17 juni 1965) was een Nederlands fascistisch politicus.Meijer studeerde aanvankelijk voor (katholiek) priester, maar staakte die studie (hij was inmiddels al diaken) en wijdde zich sindsdien aan de journalistiek. In 1933-1934 was hij propagandaleider van de Algemeene Nederlandsche Fascisten Bond voor Noord-Brabant en Zeeland. In mei 1934 richtte hij het extreem-rechtse, antisemitische en antikapitalistische Zwart Front op. Het Zwart Front kwam rechtstreeks voort uit de restanten van de Algemeene Nederlandsche Fascisten Bond (ANFB) en concentreerde zich vooral op het katholieke electoraat. Aanvankelijk was Meijers' Zwart Front populair onder rechtse studenten en middenstanders. Na de veroordeling van Zwart Front door de Rooms-Katholieke bisschoppen, die opriepen tot trouw aan de Koningin, democratie en de Roomsch-Katholieke Staatspartij, nam het aantal katholieke kiezers snel af, terwijl seculiere en andersgelovige burgers een groter deel van zijn aanhang gingen uitmaken.Arnold Meijer voelde zich vooral aangetrokken tot het Italiaanse fascisme en niet zozeer door het Duitse nationaalsocialisme, hoewel zijn aanvankelijk rabiate antisemitisme wel ook weer overeenkomst vertoonde met het vroege nationaalsocialisme. Opvallend is in deze context wel dat Meijer in naam van datzelfde Zwart Front de Jodenvervolging in Duitsland bekritiseerde en zelfs een omstreden brief aan Hitler stuurde waarin hij de Jodenvervolging in het Duitse Rijk veroordeelde.[bron?]Volgens Meijer, een antikapitalist, bestond er een aan te tonen verband tussen het kapitalisme en het marxisme (ook wel kommunisme en bolsjewisme). Beide waren volgens Meijer voortgekomen uit het Jodendom.In 1937 behaalde het Zwart Front van Meijer slechts 8178 stemmen, waarvan 711 in Meijers woonplaats Oisterwijk. Meijer besloot over te gaan tot een nieuwe tactiek. Was het Zwart Front voorheen vaak relschopperig, vanaf 1937 wilde het een meer 'beschaafde' partij zijn. In 1940 veranderde hij de naam van Zwart Front in Nationaal Front.Het Nationaal Front werd in 1941 door de Duitse overheid verboden. Aanleiding was het verlangen van het Nationaal Front om tegenover de Duitsers een zelfstandige, Nederlandse, maar wel met fascistische invloeden, beweging te blijven. Toen Duitsland Nederlandse mannen opriep voor de strijd tegen de Sovjet-Unie wilde Meijer, en daarmee het Nationaal Front, dat de soldaten Nederlands zouden blijven en hun eed op de Nederlandse vlag zouden afleggen. De Duitsers eisten echter een eed op Adolf Hitler en maakten met het verbieden van het Nationaal Front een einde aan de discussie. Meijer hield zich voortaan politiek afzijdig en leidde een teruggetrokken bestaan.Intimi zeggen dat hij de Duitse antisemitische maatregelen en deportaties met afschuw waarnam.[bron?]Op 27 oktober 1944 werd Meijer, die zich na december 1941 van alle politieke activiteit had onthouden, in het bevrijde Noord-Brabant gearresteerd en kort daarna opgesloten in het interneringskamp te Kamp Vught, waaruit hij echter op 7 mei 1945 ontsnappen kon en naar België uitweek. Ondergedoken schreef hij het boek Alles voor het Vaderland (Oisterwijk, 1946), waarin hij zijn gedragingen tussen mei 1940 en december 1941 poogde te rechtvaardigen. Tevens schreef hij over de behandeling van Nederlandse collaborateurs door de toenmalige Nederlandse regering het boek Pruisische practijken in herrijzend Nederland!. Hierin beschuldigt hij met name de naoorlogse Nederlandse regering zelf van gruwelijke marteling en wanbehandeling van NSB'ers en andere collaborateurs ("moffenmeiden"). Op 14 april 1946 meldde hij zich uit eigen beweging weer bij de justitie en werd opnieuw geïnterneerd in Tilburg. De lange duur van zijn onderduikperiode en de onmacht van de politie om hem te vinden hadden intussen veel deining gewekt en tot allerlei perscommentaren geleid, waarin veelal verdenkingen van bescherming van Meijer door machtige "Roomse" kringen geuit werden. Het Bijzonder Gerechtshof te 's-Hertogenbosch veroordeelde hem op 26 juni 1946, wegens hulpverlening aan de vijand, tot 5 jaar gevangenisstraf. De Bijzondere Raad van Cassatie veranderde dit bij arrest van 25 juni 1947 in een gevangenisstraf van vier jaar.Na vervroegde vrijlating in juli 1948 vestigde Meijer zich weer in Oisterwijk, waar hij in 1956 het hotel en bungalowpark De Rosep stichtte. De exploitatie van deze onderneming eiste hem tot zijn dood zozeer op, dat hij zich verder van politieke actie onthield (al bleef hij contacten onderhouden met de proto-fascistische kring rond Aristo van Wouter Lutkie). Meijer overleed op 60-jarige leeftijd."@nl
|
| dcterms:subject |
|
| owl:sameAs |
|
| ns3:wikiPageExternalLink |
|
| foaf:isPrimaryTopicOf |
|
| ns3:wikiPageID |
|
| ns3:wikiPageExternalLink |
|
| ns3:wikiPageExternalLink |
|
| owl:sameAs |
|
| rdfs:comment |
|
All properties reside in the graph http://purl.org/collections/nl/niod/dbpedia_dump.ttl
The resource appears as object in 3 triples
Context graph
